Dit heb ik zelf ondervonden met een meisje van bijna 4 jaar, waar ik moest bij oppassen het eerste half uur was ze zo boos omdat haar mama haar 'in de steek gelaten had ' bij een vreemde mevrouw...Ze weigerde alle contact en bleef boos en verdrietig zitten in een hoekje van de kamer. Mijn eerste toenaderingspoging was zachtjes op een xylofoon spelen in de hoop dat dit haar blij zou maken, maar niets was minder. Ik had ook leuke origami papiertjes bij in alle kleuren en vroeg haar na 5 minuten stilte of i keen cadeautje voor haar mocht maken en welk kleurtje ze het mooiste vond...geen reactie ....dan liet ik haar nog zo'n 5 minuutjes bij zichzelf en ik vouwde voor haar een figuurtje in een roos origami papier waar ik symbolisch al mijn liefde voor haar stak, ik kwam het haar geven door het voor haar voetjes te leggen met de woorden "i k heb een cadeautje voor jou gemaakt omdat ik je zo lief vind" en i k keerde terug naar mijn boek. Terwijl ik haar observeerde zag i kwel dat ze het vast naam en dan weer weggooide en weer vast nam. Zelf wist i k niet goed meer wat te doen... mijn ingeving was om op een groot A4papier een leuke smile te tekenen en haar die te geven met een heel pak stiften zodat ze kon kleuren ....toen ze er aan begon voelde ik dat er iets veranderd was is de sfeer dat ze nu toegankelijk was voor contact ... Ik ben dan naar haar toe gestapt en zei lieve schat het is zo koud op de grond willen we aan de tafel gaan zitten dan kan je daar lekker verder kleuren ...en het was goed , ik gaf ze daarna een lekkere knuffel en zei 'ik ben heel blij dat we nu leuk samen kunnen spelen en zo is het daarna ook geweest ....Het was een superlief en aanhankelijk meisje dat net even erkenning vroeg voor haar gevoelens ....Alleen door haar boosheid volledig toe te laten en haar toch lief te bejegenen kwam ze van zelf naar me toe en werd het heel fijn samenspelen...
Kinderen die zich verongelijkt voelen en boos of koppig reageren , zijn geen robots die knikken en bij een dwingende vraag of eis van hun omgeving (ouders of leerkracht of opvang) hun 'knopje' zo maar eventjes kunnen omdraaien en braaf luisteren naar jouw woorden, advies of bevel . Kinderen kunnen de overstap niet maken zonder de liefde te voelen van hun ouders, ze verdienen ten allen tijden respect voor hun gevoel eender wat de oorzaak is van de boze bui. Geef hen de ruimte om weer tot zichzelf te komen en vooral blijf hen zeggen en tonen dat het OK is dat jij nog steeds van hen houdt en hen lief hebt, ze zullen maar al te opgelucht zijn dat je het weer goed gemaakt hebt. Pas dan heb je een opening gecreëerd om in gesprek te gaan of iets te vragen aan je kind .
Meer lezen
_klik hier http://peacefulparent.com/why-do-upset-children-react-to-well-meaning-solutions/ voor dit interessant artikel
Ik zie jouw reactie of verhaal graag tegemoet.
Kinderen die zich verongelijkt voelen en boos of koppig reageren , zijn geen robots die knikken en bij een dwingende vraag of eis van hun omgeving (ouders of leerkracht of opvang) hun 'knopje' zo maar eventjes kunnen omdraaien en braaf luisteren naar jouw woorden, advies of bevel . Kinderen kunnen de overstap niet maken zonder de liefde te voelen van hun ouders, ze verdienen ten allen tijden respect voor hun gevoel eender wat de oorzaak is van de boze bui. Geef hen de ruimte om weer tot zichzelf te komen en vooral blijf hen zeggen en tonen dat het OK is dat jij nog steeds van hen houdt en hen lief hebt, ze zullen maar al te opgelucht zijn dat je het weer goed gemaakt hebt. Pas dan heb je een opening gecreëerd om in gesprek te gaan of iets te vragen aan je kind .
Meer lezen
_klik hier http://peacefulparent.com/why-do-upset-children-react-to-well-meaning-solutions/ voor dit interessant artikel
Ik zie jouw reactie of verhaal graag tegemoet.
RSS-feed