Lieve ouders ,

Ik las vandaag een interessant artikel in het laatste nieuws van  25 maart 2014 
Meer dan twee derde van alle ouders zegt vooral bezorgd te zijn over het welzijn van hun kinderen. Mama’s en papa’s van over de hele wereld worden om de oren geslagen met tips om van hun kinderen slimme en succesvolle volwassenen te maken, maar wat moet je doen om hen gelukkig te laten opgroeien? 


wil je gelukkige kinderen wees dan zelf gelukkig, 
bouw aan een gelukkige relatie met je kinderen, 
geniet van de dagdagelijkse contacten met hen. 
Geef ze ook de ruimte om volledig vrij te spelen. 
Doe regelmatig samen gezinsactiviteiten en zit s'avonds samen aan tafel.
Verwacht een inspanning maar geen perfectionisme, 
Benadruk het belang van zelfdiscipline en van af en toe eens iets te ontberen 
en durf grenzen aangeven bv. bij t.v.kijken of computerspelletjes spelen . 
Als je ze dan ook nog leert omgaan met hun emoties 
dan heb je de perfecte cocktail voor gelukkige kinderen. 

Aldus Christine Carer, sociologe en happiness expert van het Greater Good Science Center aan UC Berkeley, deze tips helpen je alvast op de goede weg. om te bewerken.


Meer lezen 

 Er is een algemene en terechte regel om je baby altijd op zijn rug te leggen  in zijn bedje (voorkomt wiegendood) .
Ik merk dat ouders daardoor hun kindje eigenlijk overdag ook meestal ofwel op de rug leggen op een speelkleed of in de box of anders in een relax of maxi cosi .
Op de site www.kindinbeweging.be  vond ik zeer bruikbare informatie voor ouders
Wanneer je baby wakker is, is het uiterst belangrijk om je baby op zijn buik te laten spelen. Zo leert hij zijn hoofdje oprichten en ontwikkelt hij de nodige stabiliteit in ellebogen, schouders en romp. Rug, bil én buikspieren worden samen geoefend. Dit is de eerste aanzet tot rollen, kruipen, zitten, staan,…
De meeste baby’s vinden buiklig eerst niet zo leuk omdat ze veel minder zien, maar hou wat vol, het is de eerste belangrijke stimulatie tijdens de motorische ontwikkeling. 
Wat als je baby niet graag op zijn buik ligt?
Er zijn wel wat baby's die niet zo graag op hun buik liggen. Dit kan verschillende redenen hebben; ze zien veel minder, ze kunnen minder spelen met hun handjes of het geeft hen een ongemakkelijk gevoel (bij kinderen met maag/darmproblemen, reflux). 

Aangezien buiklig toch zo belangrijk is hebben we hieronder enkele tips om buiklig wat aangenamer te maken.
Niets zo interessant als mama's gezicht en niets zo zacht als mama's buik!

Is je baby wat gevoelig aan overgeven, dan kan je wat meer rechtop zitten.

Geef een klein beetje steun ter hoogte van de bips, dit maakt het voor je baby makkelijker om zijn hoofdje op te richten.    


meer lezen 

Het laten uitkloppen van de navelstreng
 
In de buik bestaat er een eenheid tussen enerzijds de baby en anderzijds de placenta met de navelstreng. Er vindt een voortdurende uitwisseling van bloed plaats die ook nog doorgaat als de baby is geboren en de navelstreng nog aan het kloppen is. 70% van de hoeveelheid bloed zit bij de geboorte in het kindje zelf, de overige 30% zit in de placenta met de navelstreng (bij premature baby's zit er een nog hoger percentage in de placenta met navelstreng). Wanneer de navelstreng direct na de geboorte wordt doorgeknipt, dan loopt het kindje een groot percentage van de hoeveelheid bloed met essentiële stoffen mis. Voor de gezondheid van het kindje is het dus van groot belang dat de navelstreng na de geboorte uitklopt, zodat het lichaampje al haar waardevolle bloed meekrijgt. 


Zuurstof 
Ook krijgt het kindje na de geboorte nog zuurstof binnen via het bloed in de navelstreng, waardoor het geleidelijk aan kan wennen aan het ademhalen. Wanneer de navelstreng direct na de geboorte wordt doorgeknipt krijgt een baby echt een schok, omdat het plotseling volledig is aangewezen op de - voor haar geheel nieuwe - ademhaling.

Bekijk deze video van Penny Simkin _hier voor nog meer info  over het laten uitkloppen van de navelstreng.


Meer lezen 


Meer lezen over de diepere betekenis van Navelstreng en placenta 

Er is in onze maatschappij - een vaak niet uitgesproken - enorme nood aan eens een  knuffel ontvangen of eens gekoesterd worden. 
Mensen hebben een dagelijkse aai over de wang of een liefdevolle knuffel  broodnodig om zich goed te kunnen voelen, Daarmee wil ik zeggen dat het even belangrijk is als  even  een rustmoment inbouwen voor een  warme maaltijd of een goed ontbijt . 
Wanneer mensen zich goed in hun vel voelen hebben ze het veel gemakkelijker  om ook naar anderen zacht en liefdevol te zijn..

Wanneer mensen niet houden van lichamelijk contact en dus ook niet graag geknuffeld worden of een knuffel geven, wijst dit vaak op een blokkade waar heel omzichtig dient mee omgesprongen te worden, een klein schouderklopje of even de arm aanraken zijn dan soms al meer dan voldoende. 
Misschien is er een uitwisseling mogelijk via handcontact  en daarvoor geef ik deze leuke oefening. 


"de dansende handen"  

Ga allebei tegenover elkaar staan en hou je handen met de handpalmen naar buiten gekeerd, ongeveer op borsthoogte.  Maak oogcontact met elkaar en voel wanneer de andere openstaat om dichterbij te komen, maak heel rustig contact door jouw handpalmen stilletjes  tegen de handpalmen van de ander te brengen. Zorg dat er ook mooie muziek op de achtergrond speelt . 

Nu ga je op deze muziek bewegen met de handen tegen elkaar ,als het ware meedansen met je handen op de muziek , spreek wel af wie er leidt en wie er volgt  en wissel na 5 minuten om. 

Het Is ook heel fijn om dat bv zittend  tegenover elkaar op een kussen te doen met gesloten ogen. Je kan daarna eventueel uitwisselen wat deze oefening met je deed.       


Tips  als je mensen om je heen hebt 
* Wanneer je met iemand een fijn gesprek gehad hebt en dat zou willen  afronden met een knuffel  i.p.v een hand geven zeg dan gewoon  dat je het zo'n fijn contact gevonden hebt en vraag mag ik dit afronden met jou een knuffel te geven, wedden dat de andere dat maar al te graag wil ontvangen en geven .
* Heb je het even moeilijk,  spreek je behoefte uit en vraag  aan iemand die in je buurt staat bv collega  ik zou graag hebben   dat je me even vasthoud, kan dat voor jou ? 

Tips voor als je alleen bent 
Probeer vooral heel lief voor jezelf te zijn, probeer als je bv in bad gaat daar écht een welness moment voor jezelf van te maken misschien noem je het geen intimiteit met jezelf maar wel sensualiteit wat wil zeggen dat je alle handelingen vertraagt en verstilt en ten volle geniet van de fijne sfeer bv kaarsjes geurtje ...strelingen bij het inzepen, heel liefdevol door je haar kammen of borstelen... Dat je kiest voor zachte kleding uit zachte stoffen, bij de tv een zachte plaid waarin je je kan hullen ...
Een grote zachte knuffel hond of beer in je bed waar je lekker tegen aan kan liggen met je rug is ook heerlijk.

Of voor de creatievelingen onder jullie kan je deze heerlijke knuffelman in textiel misschien maken. 

Kan je een baby te veel aandacht geven en dus verwennen ? 

Een verwend kind gaat vaak op een dwingende en  negatieve manier  je aandacht vragen  bv aan je arm trekken terwijl je met iemand aan’t praten bent en telkens maar “ mama mama  mama “ zeggen, het verwacht dat jij  je gesprek onderbreekt en hem alle aandacht geeft.

De enige manier waarop je baby zijn vreugde of  ongemak  kan duidelijk maken is door te kirren of te huilen.

Als je baby huilt kan je er van verzekerd zijn dat hij zich niet prettig voelt. Baby’s huilen niet zonder reden,  het is hun manier om te zeggen :“ik voel me zo ongelukkig, help me eens van dat nare gevoel af”
Veelal heb je dan al even nagegaan of het al etenstijd is, of hij nog een schone luier aan heeft en of hij geen koorts heeft…
Is dat allemaal ok, dan kan je  overwegen ( veelal wordt dit aan jonge ouders geadviseerd) om Je kind gewoon te laten huilen ,het zal wel overgaan , hij zal wel in slaap vallen…

Maar je baby heeft gewoon recht op troost ook al weet je niet precies wat er aan de hand is.

Minder voorkomende redenen van huilen voor een zeer gevoelige baby kunnen zijn dat hij teveel indrukken opgedaan heeft tijdens de dag en moet ontladen van de spanningen-ook buikkrampjes kunnen daar mee te maken hebben (net al bij een volwassene kan dit ook al bij je baby)  zeker na een feestje waar veel volk was of nadat hij naar de kinderopvang geweest is, waar hij veel verschillende indrukken heeft opdoen -wat niet negatief hoeft te zijn maar besef  wel als ouders dat dit een reden kan zijn van huilen  wanneer je met je baby thuis komt .

Wanneer je je baby laat huilen zonder naar hem toe te gaan , kan hij zich daardoor erg onveilig gaan voelen en helemaal overstuur geraken , angst en paniek  kunnen hem helemaal  overstuur maken , wat hem daarna troosten veel moeilijker zal maken.

Hoe troost je dan best je baby?

Elke baby is een unieke persoonlijkheid, je  zal als nieuwe mama of papa dus wel even moeten zoeken wat bij jouw kindje het beste werkt . 
De meeste baby’s genieten erg van lichamelijk contact, zachtjes wiegen of tegen je aan houden.
Lieve zachte woordjes fluisteren of neuriën…ook je baby een tijdje bij je dragen  in een draagdoek, zodat jij verder kan met je huiselijke taken, kan erg goed werken.

Maar ga Ik hem dan niet teveel verwennen ? Hoor ik je dan al vragen .
Een kleine baby kan nog geen verband leggen tussen een ongemak voelen, wenen en getroost worden door een volwassene. Dit duurt wel tot de baby ouder is. Ongeveer 9 maand.

Wat wel een feit , is dat wanneer je je baby eerst alleen laat wenen en hem daarna, omdat zijn wenen overgaat naar krijsen, toch uit zijn bedje haalt en dit een gewoonte is geworden, Je het kindje aangeleerd hebt dat als hij maar lang genoeg weent er uiteindelijk toch iemand komt…
Doordat je kindje zolang heeft moeten wenen zal troosten ook niet meer zo gemakkelijk gaan en zal je kindje niet meer akkoord zijn dat je hem weer terug In zijn bedje gaat leggen  en weer beginnen  huilen  en zo kom je in een negatieve spiraal terecht.

Dit patroon van lang genoeg zeuren zodat je toch je zin krijgt , heeft een baby die wat ouder is  ( ongeveer vanaf 9 maanden) wel door, en van dan af kan je wel van een bepaalde vorm van verwennen gaan spreken.

Even kijken hoe je kindje het ervaart ? 
Klik hier

S'nachts huilen of doorslapen en wist u dat elk babytje geboren wordt als een prematuurtje en dus nog maanden van koestering absoluut een noodzaak zijn voor elk kindje . Een super goed en verhelderend artikel van Monique Tekstra-van Lochemhoe ook dat weer gedicteerd wordt door onze maatschappij

Zodra een kindje geboren wordt, wordt de vraag 'slaapt hij al door?' al snel gesteld. Dit geeft duidelijk wat de verwachtingen zijn in de maatschappij en onze cultuur ten aanzien van het slaapgedrag van een kind.
Hoewel de norm is dat een moeder in ieder geval begint met borstvoeding is dit in strijd met de kennelijke waarde die gehecht wordt aan het doorslapen. Het is namelijk vanuit fysiologisch oogpunt heel duidelijk dat (jonge) kinderen nog niet in staat kunnen worden geacht door te slapen. Hierbij komt dat dit ook helemaal niet noodzakelijk is en zelfs onwenselijk is.
Echter, de waarden en normen in onze westerse (Nederlandse) cultuur staan hier veelal haaks op en maken toch dat het niet doorslapen van een kind en het geven van nachtvoedingen sociaal gezien nog niet erg zijn geaccepteerd.

Fysiologische aspecten  Allereerst moet benadrukt worden dat een mensenbaby als het ware prematuur geboren wordt. Dit heeft te maken met het feit dat hij door het geboortekanaal moet en dit simpelweg te klein is voor een volledig volgroeide baby. De pasgeborene is dus vanaf dag één tot een behoorlijke tijd daarna volledig afhankelijk van anderen. Deze prematuriteit uit zich onder andere door het slecht zelf op temperatuur kunnen blijven. In Nederland (en in andere landen) wordt een kindje daarom aangekleed soms zelfs met voorverwarmde kleren. Vroeger werden baby's door de moeder op temperatuur gehouden. En in andere delen van de wereld gebeurt dat nog steeds. Het borstgebied van de moeder is namelijk in staat tot thermale synchronisatie, oftewel de temperatuur van de moeder past zich aan aan de behoefte van het kind. Het warmt de baby op, of het koelt de baby af (bij koorts).
Belang van nachtvoedingen
Als je bedenkt dat een baby in de baarmoeder 24 uur per dag, non-stop toegang heeft tot voeding en ook non-stop wordt gevoed via de navelstreng, is het niet meer dan logisch te bedenken dat deze behoefte, zodra het kindje geboren is, niet ineens weg is.
De baby moet leren bij elke voeding iets meer te drinken, waardoor het weer een tijdje zonder voeding kan. De maagcapaciteit moet de tijd krijgen te groeien en, zoals we eerder zagen, hebben ook de hersenen een frequente toevoer van melk met glucose nodig voor de ontwikkeling. Nachtvoedingen zijn dus in fysiologisch opzicht noodzakelijk.

Bovendien zijn de tastzin en het zicht de belangrijkste zintuigen van een baby, het 'binnen bereik zijn' van de moeder sluit hierop aan. Dit leidt ertoe dat samen slapen (ook) zeer wenselijk is: het kindje heeft wanneer het wil, toegang tot de borst. En de borst is dan niet alleen een voedingsbron, maar ook een plek van koestering en huidcontact met de moeder. Nabijheid van de moeder geeft baby's een gevoel van veiligheid. Dit lijkt er voor te zorgen dat baby's die op verzoek worden gevoed (zowel overdag als 's nachts) in het algemeen minder huilen en tevredener ogen.

Ook voor de moeder heeft het geven van nachtvoedingen de nodige voordelen. Frequent voeden zorgt voor een verhoogde prolactinespiegel, hetgeen de melkproductie op peil houdt. Een verhoogde prolactinespiegel onderdrukt bovendien de vruchtbaarheid, wat zorgt voor een natuurlijke verlenging van de periode tussen twee geboorten. En het langdurig, regelmatig geven van borstvoeding wordt geassocieerd met een verkleinde kans op borstkanker. Met het oog op de (nacht)rust is het van belang te melden dat die verhoogde prolactinespiegel ook zorgt voor een verbeterde kwaliteit van de slaap. De oxytocine die vrijkomt tijdens nachtvoedingen zorgt er bovendien voor dat moeders ook snel weer in slaap vallen, vrouwen worden er rustig en kalm van.

Op basis van bovenstaande kan dus geconcludeerd worden dat fysiologisch gezien nachtvoedingen zeer normaal zijn voor baby's, in ieder geval voor de eerste zes maanden en mogelijk langer.

Meer lezen 

Op de site van  "Pregnacy and childbirth" is een artikel verschenen van Sharon Muza waarom je best de eerste dagen je pasgeboren baby'tje nog niet door de vroedvrouw of zorgkundige laat wassen in bad
.
Ik som ze voor u kort even op :

1) uw kindje heeft vanuit de baarmoeder op zijn huidje een natuurlijke bescherming" vernix" genaamd dat zorgt voor een goede immuniteit voor uw kindje. 
2) Uw kindje blijft graag in uw nabijheid, liefst in uw armen een snel badje door een verzorgster in een  ziekenhuis geeft dus een erg onprettig gevoel, iets dat zeker niet bij koesteren hoort dus.
3)Hierbij aansluitend het risico op daling van de lichaamstemperatuur van de baby.
4) Afscheiding van de moeder verhoogt stress bij de baby en deze hormonen verhogen de bloedsuikerspiegel.
5)Wacht voor het eerste badje tot je samen met je baby (en de papa) in een groot bad kan genieten van dit unieke moment ( bij een bevalling in het water is dat evident)
6) Medisch personeel doet veel handelingen met handschoenen aan, het contact hiermee kan irritaties veroorzaken op de babyhuid

Daarom beste ouders is het goed om deze wens ook te noteren in uw geboorteplan dat u samen met de doula opstelt zij zal er dan mee zorg voor dragen dat uw wens gerespecteeerd wordt
.
meer lezen